каргымаш

сущ. от каргаш

1. проклятие, проклинание, ругань, брань, ругательство. Неле илышым каргымаш проклинание тяжёлой жизни; кугыжан кучемым каргымаш проклинание царской власти.

□ Чытен ом керт тототлымашым Да ужшым-колшым, каргымашым. И. Бердинский. Не выношу я болтовни, грязных сплетен и проклятий.

2. насмешка, издевательство. Чынжым гын, тиде умылтарымаш огыл, а шыдын каргымаш веле. А. Асаев. На самом деле это не объяснение, а злая насмешка.